Ang San Mateo, nga tigsulat sa usa sa upat ka ebanghelyo, usa ka Kristiyano, lumolupyo sa lungsod sa mga Judio; mao ni ang hinungdan nganong daghan siya’g ekspresyon nga gigamit sumala sa tradisyon, relihiyon ug kultura.sa mga Judio.
Diha sa kapitolo 5, si Jesus gipailaila isip ang bag-ong ‘Moises’, nga mitungas sa bukid aron isangyaw ang kinauyokan sa Balaod sa Dios: ang sugo sa paghigugmaay. Aron masabtan ang solemnidad niining pagtulon-an, diha sa ebangelyo mabasa nato nga si Jesus naglingkod, sama gayod nga usa ka Maestro.
Dili lang mao ra kini: si Jesus usab mao ang primerong saksi sa iyang gisangyaw. Tataw kaayo ni sa dihang gisangyaw Niya ang mga “Kabulahanan,” –ang programa sa tibuok Niyang kinabuhi. Diha gipadayag ang pagkarebolusyonaryo sa Kristohanong Gugma nga makita diha sa mga bunga sa panalangin sa Dios ug ang kahingpitan sa kalipay.
“Bulahan ang naningkamot nga managdait ang katawhan, kay isipon sila sa Dios nga iyang mga anak!”
Sa Bibliya, ang kalinaw, ‘Shalom’, matud pa sa sinultihang Ebreo, nagpasabot sa han-ay ug hapsay nga kahimtang sa iyang relasyon sa Dios, sa iyang kaugalingon, sa tanan nga nag-alirong kaniya; gigamit ang pulong “shalom” isip ekspresiyon sa pagtimbaya sa usag-usa, isip panghinaut nga unta makabaton ka’g hingpit nga kinabuhi. Ang kalinaw, una sa tanan, usa ka gasa nga gikan sa Dios lamang, apan dipende usab sa atong pag-uyon ug pagtuman niini.
Sa tanan nga Kabulahanan, kining atong gihisgotan mao ang pinakalagsik, kay gidapit kitang tanan niini sa paggula gikan sa atong “pagkabuta-bungol” aron mahimo kitang tig-tukod sa panagdaitay sugod kanato uban sa tanang nag-alirong kanato, pinaagi sa hustong paggamit sa utok, kasingkasing ug mga kamot. Nagkinahanglan kini’g panaad o pasalig sa pag-alima sa uban, sa pag-ayo sa personal o katilingbanong samad, gumikan sa pagkatibulaag nato sa usag-usa. Nag-udyok kini nato sa pagpaluyo sa tanang kalihokan nga naningkamot sa pagkab-ot niining tumong.
Si Jesus ang Anak sa Dios, mituman sa Iyang Misyon sa dihang gitugyan Niya ang Iyang kinabuhi ibabaw sa Krus aron ipasig-uli ang tanang katawhan ngadto sa Amahan ug ibalik ang panag-inigsoonay dinhi sa yuta.Tungod niini, kinsa kadtong nagmugna sa panagdait, mahisama gayod siya ni Jesus, Anak sa Dios.
“Bulahan ang naningkamot nga managdait ang katawhan, kay isipon sila sa Dios nga iyang mga anak!”
Subay sa gilaktan ni Jesus, kita usab makahimo sa matag adlaw isip “adlaw sa kalinaw”, pinaagi sa pagsumpo sa ginagmay o dinagko nga mga panagbingkil nga atong masaksihan kada adlaw. Aron matuman kining damgoha,importante ang pagtukod ug network sa panaghigalaay ug pag-tambayayongay, ang pagbukhad sa mga kamot aron pagtabang sa uban, ingon man sa pagdawat ug tabang.
Sama sa gisulti ni Denise ug Alessandro: «Sa dihang nag-ilaila pa kami, maayo kaayo ang among panag-uban. Nagpakasal kami ug nindot kaayo ang among panag-ipon, ug nakatabang ang pagka-himugso sa among mga anak. Sa dihang milabay na ang taas nga panahon nagsugod ang mga pagsulay; morag nawad-ag kadasig ang among pag-istoryahanay, walay kahumanan ang among panaglalis.. Lig-on ang desisyon sa pagpabilin sulod sa usa lamang ka panimalay, apan nagpadayon gihapon mi sa pagkahulog sa mao ra gihapong mga sayop, kayugot, ug kapungot. Usa ka adlaw niana, may nakaila ming magtiayon nga misugyot sa pagtambong sa usa ka panaw sa pagtambayayong alang sa mga minyo nga nagkalisod-lisod. Nakatagbo mig mga tawo nga dili lang batid ug maalamon sa ilang gibuhat, kondili “usa ka hugpong sa mga pamilya nga nagkahiusa” ug uban kanila nakapahungaw kami sa among mga problema: wala diay kami mag-inusara! Ang kahayag midan-ag pag-usab, ug kadto mao ang unang lakang: sa dihang misulod na mig balik sa among panimalay, dili lalim ang pagsugod; usahay nahagbong gihapon mi sa mga kakulangan. Nakatabang kaayo ang pagtahod sa usag-usa inubanan sa paningkamot pagsugod pag-usab ug sa pagkonsulta bahin sa among kahimtang ngadto sa among bag-ong mga kaila, aron kuyog kanila makapadayon kami sa among panaw».
“Bulahan ang naningkamot nga managdait ang katawhan, kay isipon sila sa Dios nga iyang mga anak!”
Ang kalinaw, nga gikan ni Jesus, sumala sa gisulti ni Chiara Lubich « nagkinahanglan gikan kanato nga bag-ohon ang kasingkasing ug mga mata aron mohigugma ug moisip sa tanan nga mga posibleng kandidato alang sa malukpanong pag-inigsoonay».
Misulti usab siya: «Makapangutana ta sa atong kaugalingon: “posible ba kana diha sa mga condo nga nagkabingkil? Posible ba usab diha sa akong mga kauban sa trabaho nga kusog mopugong sa akong mga tinguha sa pag-uswag? Mahimo ba kaha sa mga taga-laing partido o sa akong mga kaatbang sa eskwadra? Posible ba kini sa mga taga-laing tinuohan o sa mga taga-laing nasod?” Oo, mahimo gayod, tungod kay ako ug ang tagsa-tagsa kanila managsoon ra. Ang kalinaw magsugod dinhi ra gayod, gikan sa pagtinagdanay nga gitukod nako uban sa matag usa sa
akong isigkatawo. “ang kadaut nagaturok gikan sa kasingkasing sa tawo”, matud pa sa sulat ni Igino Giordani: “ug aron mawagtang ang peligro sa gubat angay wagtangon ang espiritu sa pagkahambogero, pamentaha ug paglantaw sa kaugalingong kaayohan lamang nga maoy hinungdan sa mga gubat: angay tukoron pag-usab ang konsensya”. Ang kalibotan mabag-o kon kita mag-una pagbag-o, […] labaw sa tanan, ipatigbabaw nato ang mga butang nga makahiusa nato, makasalmot kita sa pagpatungha sa usa ka mentalidad sa kalinaw; magkuyog ta sa pagpalambo sa kaayohan sa tanang katawhan. […] Human niining tanan, ang gugma maoy modaug tungod kay mas gamhanan kini sa tanang butang sa kalibotan. Sulayan nato pagbansay niini ning bulana, aron mahimo kitang “patubo-sa-masa” sa bag-ong Kultura sa katarong ug kalinaw. Masaksihan nato ang pagkahimugso sa bag-ong katawhan sugod kanato ug sa tanang nag-alirong kanato».
Letizia Magri
