Ang unang sulat ni San Juan gipadala niya ngadto sa usa ka komunidad sa mga Kristiyanos sa Asia aron pagdasig kanila sa pagsugod na usab sa pagpalambo sa kahiusahan, kay nagkatibulaag sila mahitungod sa nagkalainlaing mga doktrina. Gipahimangnoan sila sa tagsulat nga dili gayod angayng kalimtan kadtong gipadayag kanila “sukad pa sa sinugdan” mahitungod sa gisangyaw kaniadto sa mga Kristiyanos; ug gisubli niya pag-usab kadtong nasaksihan sa unang mga Apostoles, kadtong ilang nadungog ug nahikap sa ilang mga kamot niadtong panahon nga nakig-uban pa sila sa Ginoo, aron kining katilingbana usab makabig diha sa kahiusahan uban kanila; nan, uban kang Jesus ug sa Dios Amahan.1
“Ang wala maghigugma sa iyang isigkatawo wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma man.”
Aron mahinumdoman nila ang kinauyokan sa mga gipadayag nga pagtulon-an, gipahimug-atan sa tagsulat nga, pinaagi kang Jesukristo, ang Ginoo maoy nag-una sa paghigugma kanato; gisul-ob Niya sa hingpit ang kinaiyang tawhanon apil na ang mga kapakyasan niini ug mga kahuyang.
Ibabaw sa Krus, si Jesukristo nakig-ambit ug nakasinati diha sa iya mismong lawas sa atong tawhanong kahimtang nga nahilayo na kaayo sa Dios Amahan. Diha sa pagtugyan ni Jesus sa iyang kinabuhi nahibalik ug natambalan kini tungod sa Iyang gugma nga way sukod ug sa way pagpanumbaling kon unsay iyang dangatan. Gipakita Niya kanato unsa gayod ang Gugma nga gisangyaw niya dinhi sa yuta pinaagi sa iyang mga pulong ug mga buhat.
Gikan sa panig-ingnan nga gihatag ni Jesus masabtan nato nga ang gugma diay nagkinahanglag kaisog, panlimbasog ug riesgo sa pagsagubang sa mga kalisdanan ug kasakit. Apan kinsa kadtong nahigugma sama niini nakig-ambit sa kinabuhi sa Dios ug nakasinati na kon unsa gayod ang kagawasan ug ang kalipay sa tawo nga maantigong motugyan sa iyang kinabuhi.
Diha sa paghigugma sama sa gibuhat ni Jesus alang kanato, makalingkawas ta sa sobrang pagpangga sa kaugalingon nga maoy nagsira sa pultahan sa kahiusahan uban sa atong isigkatawo ug uban sa Ginoo; ug matagamtam gayod nato kini.
“Ang wala maghigugma sa iyang isigkatawo wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma man.”
Ang pag-ila sa Dios, Siya nga atong Magbubuhat nga nakaila kanato ug sa halawom nga kamatuoran sa tanang butang, mao gayod ang gipangandoy sa matag kasingkasing sukad pa sa sinugdan, ug sa gihapon, wala kaayo maamgohi sa tawo.
Kon ang Dios Gugma, diha sa paghigugma sama Kaniya mataligam-an natog diyutay kining maong kamatuoran. Motubô ang atong pag-ila sa Dios tungod kay mapuy-an nato ang kinauyokan sa iyang Kinabuhi ug maglakat kitang iniwagan sa iyang kahayag.
Ug mahingpit ang katumanan niini sa takna nga maghari ang paghigugmaay ug pag-alagaray sa usagusa. Sa tinuoray, kon may gugma ta sa usagusa, “Ang Dios magpabilin taliwala kanato.” 2 Mao gayod kini ang mahitabo sa dihang ang duha ka tumoy sa koryente magkatakdo mosiga dihadiha dayon ang suga, ug ang tanan nga anaa sa palibot malukop sa kahayag niini. “Ang wala maghigugma sa iyang isigkatawo wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma man.”
“Ang wala maghigugma sa iyang isigkatawo wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma man.”
Matud pa ni Chiara Lubich: Diha sa pagsaksi sa uban nga ang Dios-Gugma mao ang ginatawag nga “dakong rebolusyon diin kitang tanan ginatawag sa pagdala niining mga adlawa sa modernong kalibotan, nga nag-agulo sa tumang kasubô,” sama gayod sa gibuhat sa “unang mga Kristiyanos ngadto sa kalibotan sa mga pagano niadtong panahona.”
Unsay angay tang buhaton? Unsaon pagpuyo niining Gugma nga gikan sa Diyos?
“Magkat-on ta sa pagbansaybansay niini gikan sa Iyang Anak, ilabina gayod sa […] pag-alagad sa atong isigkatawo, mga tawo nga kanunay anaa sa atong atubangan, magsugod ta diha sa mga ginagmayng butang, diha sa mapaubsanong pagserbisyo. Maningkamot ta, diha sa pagsunod ni Kristo, nga mag-una sa paghigugma, kalimtan ang kaugalingon ug gakson ang atong krus, nga dili gayod kalikayan moabot gayod sa dinagko ug ginagmayng pamaagi. Kon buhaton nato kini, sa di madugay makab-ot usab nato kadtong kasinatian sa kahaduol sa Diyos, sa kahugot sa relasyon uban Kaniya, sa kabuhong sa kahayag, kalinaw ug kalipay nga matagamtam sa kalag, diin si Jesus buot modala kanato.” 3
“Ang wala maghigugma sa iyang isigkatawo wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma man.”
Si Santa kanunay moadto sa usa ka Hospicio aron mobisita sa mga tigulang; usa kini ka lugar nga Katoliko. Usa ka adlaw niana, uban kang Roberta, nakaila nila si Aldo, taas kaayong tawo, taas pod ug grado, ug dato kaayo. Gisusi sa mga mata ni Aldo kining duha ka batan-on ug nangutana: “Nganong nia man mo? Unsay tuyo ninyo? Pasagdi ming mangamatay ra dinhi!” Si Santa wala kawad-ig kadasig ug mitubag: “Mianhi mi para nimo, aron mag-uban kanimo ning mga orasa, aron makig-ilaila, ug makig-amigo nimo.” […] May pipila pa ka mga higayon nga mibalik sila pagbisita. Misugid si Roberta: “Kadtong tawhana hilabihan gayod kasarado, morag nahugno ang iyang kinabuhi. Walay pagtuo sa Diyos. Si Santa ra gayod ang nakabuntog ug nakasulod sa iyang kasingkasing, sa tumang pagkamaampingon, naminaw siya sa iyang sugilanon sulod sa daghang mga oras. Giampo niya siya, ug nakahigayon siya sa paghatag kaniya ug Rosaryohan, nga gidawat gayod ni Aldo. Nahibal-an na lamang ni Santa nga namatay na siya apan nadunggan nila nga gisangpit ang ngalan ni Santa usa siya namatay. Naguol kami sa iyang pagkamatay apan nalipay ming nakadungog nga malinawon ang iyang kamatayon, ug nagkupot sa iyang mga kamot, sa Rosaryohan nga nadawat niya gikan ni Santa.”
Silvano Malini ug mga kagrupo sa Pulong sa Kinabuhi
1 Cf. 1 Juan 1:1-3
2 Cf. 1 Juan 4:12
3 C. Lubich, Pulong sa Kinabuhi, Mayo 1991
