Anaa sa Ebanghelyo ni San Mateo ang gitawag nga “Wali sa Bukid” nga gipadayag ni Jesus human siya makasugod pagtuman sa pagbuot sa Iyang Amahan. Ang bukid diin si Jesus nagwali maoy simbolo sa bag-ong bukid Sinai; si Jesus, isip bag-ong Moises, mipadayag sa iyang “balaod”. Ang miaging kapitulo naghisgot bahin sa daghang mga tawo nga misugod sa pagsunod kang Jesus. Mao ni sila ang giwalihan ni Jesus sa iyang pagtulon-an. Kining giwali ni Jesus mao usab ang iyang gitugon sa iyang mga disipulo, sa bag-ong nahimugsong katilingban, sa mga tawo nga unya pagatawgon nga Kristiyanos. Nagsugod Siya’g hisgot bahin sa Gingharian sa Langit nga maoy pinaka-unod sa iyang mga wali. Ang mga kabulahanan maoy deklarasyon sa tuyo ni Jesus, ang mensahe sa kaluwasan, ang kalangkoban sa tibuok Maayong Balita; nga mao ang pagpadayag sa makaluwas nga Gugma sa Dios.
“Bulahan ang maluloy-on kay kaloy-an sila sa Diyos” (Mt 5,7 ).
Unsa man ning pagkamaluloy-on? Kinsa man ang manggiluy-on? Ang pulong ‘Bulahan’, maoy sugod aning tudling; sa ato pa, malipayon, suwerte; nagpasabot usab kini’g gipanalanginan sa Diyos. Kining tudlinga maoy kinataliwad-an sa siyam ka ‘kabulahanan’ ug wala ni siya maghisgot bahin sa pamatasan nga angay gantihan; hinuon, mga higayon kini diin mahisama ta ug ginagmay sa Diyos. Manggiluy-on sila kansang kasingkasing puno sa gugma sa Diyos ug sa isigkatawo; gugma nga nagpabor sa mga timawa, nakalimtan, mga pobre, ug kanila nga nagkinahanglan aning tipo sa paghigugma nga walay gihulat nga balos. Sa pagkatinuod, kining pagkamaluloy-on kinaiya sa Diyos. Si Kristo mismo ang kaluoy.
“Bulahan ang maluloy-on kay kaloy-an sila sa Diyos” (Mt 5,7 ).
Ang kabulahanan nagdala’g kausaban sa atong panghunahuna. Dili lang ni sila mga pulong nga nagdalag kahupayan, aduna ni sila’y gahom sa pagbag-o sa kasingkasing, gahom usab sa pagpahimugso sa bag-ong katawhan ug makahimong epiktibo sa proklamasyon sa Pulong sa Diyos. Kinahanglan puy-an nato ang pagkamaluloy-on ilabina sa atong kaugalingon kay ang tagsatagsa kanato nagkinahanglan sa talagsaon ug walay kinutobang Gugma sa Diyos.
Ang pulong maluloy-on gikan sa pinulongang Hebreo “rehem”; sa ato pa, ‘sabakan’ pulong nga makapukaw sa walay sukod nga kaluoy sa Diyos sama sa pagbati sa usa ka inahan ngadto sa iyang anak. Usa ni ka gugma nga walay sukod, dili ma-upos, alang sa tanan, konkreto. Usa ni ka tipo sa gugma nga makapapukaw ug pagbinayloay nga maoy tumong sa pagkamanggiluy-on. Kon nakasinati tag kalapasan, inhustisya; nan, mopasaylo ta aron kita usab pasayloon. Kita ang mouna sa pagkamaluloy-on o pagpasaylo…Bisan ug dili sayon, daw gihagit ta niini, mangutana ta sa atong kaugalingon: atubangan sa kada tawo, unsa kahay buhaton sa ilang inahan alang kaniya. Usa ka pamalandong nga makatabang nato sa pagsabot unsaon pagpuyo sama sa kasingkasing sa Diyos.
“Bulahan ang maluloy-on kay kaloy-an sila sa Diyos” (Mt 5,7 ).
Human sa duha ka tuig nga kaminyoon ang among anak nga babaye ug ang iyang bana midecider sa pagbulag. Amo na usab siyang gidawat nga mopuyo sa balay. Sa mga higayon sa di kalikayang tensiyon gipaningkamotan namo nga higugmaon siya pinaagi’g pagpasiyensa, pagpasaylo, ug pinaagi usab sa kasingkasing nga andam mosabot.. Naningkamot ming magpadayon ang relasyon sa among anak ug sa iyang bana pinaagi’g paglikay sa pagkahukmanon. Human sa tulo ka bulang pagpaminaw sa maalamong pamaagi ug sa hugot nga pag-ampo, mibalik silang magtiayon inubanan karon ug bag-ong panag-amgohay, pagsalig ug paglaum sa ilang panag-uban.
Ang pagkamaluloy-on mas lawom pa kay sa pagpasaylo. Ang gipasabot dunay kasingkasing nga buot mopapas sa tanan, sunogon ang tanan aron dili makababag sa atong relasyon sa uban. Ang awhag ni Jesus nga magmaluloy-on
naghatag natog higayon sa pagbalik ngadto sa intensiyon sa Diyos sa dihang gibuhat Niya ang tawo nga sama sa Iyang dagway ug panagsama.
Letizia Magri
