Si San Pablo, apostol mahigugmaon nga nag-alima aron molambo ang Kristohanong katilingban sa siyudad sa Corinto; kanunayng giduaw niya sila ug gilig-on ilabina sa panahon sa mga kakulian ug mga kalisdanan.
Apan niadtong higayona, uban niining sulat, napugos siya paglaban sa iyang kaugalingon batok sa mga sumbong sa ubang magsasangyaw, tungod kay alang kanila sayop ang pamaagi ni San Pablo sa pagwali sa ebangelyo: wala magpabayad sa iyang trabaho sa pagsangyaw, ang iyang sinultihan wala magsunod sumala sa mga lagda sa pakigpulong, wala siya magdalag mga sulat nga nagpamatuod nga siya pinadala o may nagpaluyo kaniya aron maghatag gahom ug katungod sa pagsangyaw; gani, mitug-an siya sa tanan nga nasayod siya sa kaugalingong kahuyang ug gipuy-an niya kini ubos sa kahayag sa sanglitanan ni Cristo.
Bisan pa niini, sa pagtapos sa iyang sulat, si San Pablo mitugyan ngadtosa taga-Corinto ug usa ka panawagan inubanan sa tumang pagsalig ug paglaum:
“Pagmalipayon ! Paningkamoti ninyo nga mahingpit kamo; pamatia ang akong mga hangyo; paghiusa kamo ug pagmakigdaiton. Mag-uban unta kaninyo ang Dios sa gugma ug kalinaw.”
Makamatikod dayon ta nga ang mga pag-awhag gipahinungod niya ngadto sa tibuok komunidad, nga unta mamahimong tugkaran diin matagamtam ang presensya sa Dios. Kay ang tanang matang sa tawhanong kahuyang nga maoy babag sa pagkamakigdaiton, ug sa kinasingkasing nga pagtinagdanay, ug ang pakighiusa ug pagtinahoray bisan pa sa nagkadaiyang mga kasinatian ug panghunahuna, mahimong matambalan ug mamaayo kini tungod sa presensiya sa Dios sa kalinaw.
Si San Pablo mihisgot ug pipila ka mga patakaran nga pinasikad sa mga tugon sa Ebangelyo: nga magbinuligay kita alang sa katumanan sa plano sa Dios alang sa tagsatagsa kanato ug sa tibuok kalibotan, isip mga managsoon; ibalik sa mga tugkaran ang mao mismong gugma sa Dios nga naghatag kahupayan sibo sa ato nang nasinati; magpakabanâ ug mag-amuma sa usagusa, sa halawom nga pagpakig-ambit sa mga paglaum sa uban; mahinangpong modawat sa usagusa, mohatag ug modawat sa pasaylo ug kalooy; palamboon ang pagsalig ug pagpaminaw sa usagusa.
Gawasnon tang tanan ug nagdipende kon uyon ba ta niini o dili; usahay gikinahanglan gayod ang kaisog aron kita mailhan isip simbolo sa “hagit sa katarong” batok sa naandang ginatuohan sa kadaghanan.
Tungod niini, ang apostol miawhag usab sa pagdinasigay sa usagusa niining maong buhat. Usa ka butang nga bililhon alang kaniya mao ang madasigong pag-amping ug pagsaksi sa di-matugkad nga bili sa panaghiusa ug sa kalinaw, diha sa diosnong gugma ug diha sa kamatuoran. Ang tanan, kanunay, gitukod ibabaw sa bato sa way kinutobang Gugma sa Dios nga nag-uban sa iyang katawhan.
“Pagmalipayon! Paningkamoti ninyo nga mahingpit kamo; pamatia ang akong mga hangyo; paghiusa kamo ug pagmakigdaiton. Mag-uban unta kaninyo ang Dios sa gugma ug kalinaw.”
Aron mapuy-an ni nato ang Pulong sa Kinabuhi, kita usab sama ni San Pablo, mosunod sa sanglitanan ug mga gibati ni Jesus, nga mianhi sa yuta aron pagdala sa kalinaw nga nagtubod gikan kaniya1 .Sa tinuoray kining kalinaw ni Kristo «[…] dili lamang buot ipasabot: kahimtang nga walay gubat, walay gubot, pagkabahinbahin, pagtagam ug pagpangluod. […]: siya mao ang hingpit nga kinabuhi ug kalipay, mao kini ang katumanan sa kaluwasan sa tawo, mao ni ang kagawasan, mao ni ang pag-inigsoonay ug paghigugmaay sa tanang katawhan diha sa Dios. […] Unsa man diay ang gibuhat ni Jesus aron mahatag niya kanato ang “Iyang” kalinaw? Gibayran niya kini sa iyang dugo. […] nagpataliwala siya sa mga tawo nga nagdinumtanay ug nakigbingkil, giangkon niya ang tanang kasilag ug pagkatibulaag, gigun-ob Niya ang mga pader nga nakapatibulaag sa tanang katawhan2. […]
Gikan kanato usab ang pagtukod sa kalinaw nagkinahanglan ug gugma nga di-matay-og, maantigong mohigugma bisan sa mga tawo nga dili kahibalong mobalos, maantigong mopasaylo, madaugon ug wala makailag kaaway, nagatahod sa nasod sa uban isip iyang kaugalingon. […] Kini nagkinahanglan gihapon gikan kanato ug bag-ong kasingkasing ug mga mata aron mohigugma ug moisip sa tanan nga mga kandidato sa malukpanong pag-inigsoonay. […] “ang kapintas nagturok sa kasingkasing sa tawo”, maoy gisulat ni Igino Giordani, ug “aron mawagtang ang peligro sa gubat kinahanglang wagtangon ang espirito sa pagdaugdaog ug pangyatak sa katungod sa tawo ang pamintaha, ang sobrang gugma sa kaugalingon ug kahakog nga maoy hinungdan sa gubat: importante kaayo ang pagporma ug pagpatubo sa konsensya sa tawo”.».
Ang Bonita Park maoy usa ka sitio sa Hartswater, daghag kahumayan ug mga abot sa yuta didto sa Sudafrica. Sama sa nahitabo sa ubang lugar sa nasod nila, nagpadayon gihapon ug nagpabilin ang epekto sa mando sa Apartheid, ilabina sa mga eskwelahan: ang makab-ot nga kalidad sa edukasyon sa mga batan-ong negro ug mestizo dako kaayog kalainan ug menos ang makat-onan kon itandi sa mga puti ug kolor sa panit, ug nahiagom gayod sila sa mga lagda sa mga ginadili diin gipugngan ang ilang mga katungod.
Kining proyecto “Ang Taytayan” nahimugso aron pagtukod sa pagpakigkokabildo ug pag-inambitay sa nagkadaiyang mga tawo nga dekolor sa ilang sitio aron mapamub-an ang distansya ug ang diperensya sa matag kultura, pinaagi sa paghimog mga programa tapos sa oras sa eskwela ug magkatigom sila sa usa ka lugar diin magkailaila sila: usa ka lugar diin mag-abot ang nagkadaiyang mga kultura, alang sa mga bata ug kabatan-onan. Ang komunidad nagpakita ug dakong interes sa pakig-uban sa trabaho : Si Carlo mihatag sa iyang daan nga trak aron kuhaon ug dalhon ang mga kahoy nga maoy gigamit sa paghimog mga bangko sa eskwelahan ug ang prinsipal sa kasikbit nga elementary school mihatag ug mga butanganan sa mga libro ug mga kwaderno, samtang ang Simbahan sa mga taga-Holland mihatag ug singkwenta ka lingkoranan. Ang matag usa mihatag sa iyang tampo aron sa matag adlaw malig-on ug magmapuslanon kining taytayan aron magkasinabot ang nagkadaiyang mga kultura ug kolor sa panit5.
~Gikan ni Letizia Magri ug mga kagrupo sa Pulong sa Kinabuhi~
3 L’inutilità della guerra, Roma 2003, 2ª edizione, p. 111.
4 C. Lubich, Parola di Vita gennaio 2004, in eadem, Parole di Vita, a cura di Fabio Ciardi (Opere di Chiara Lubich 5; Città Nuova, Roma 2017) pp. 709-710.
5 Cf.:https://www.unitedworldproject.org/workshop/sudafrica-un-ponte-tra-culture; Spazio famiglia, marzo 2019, pp. 10-13.
