Kining Salmo naghisgot bahin sa usa ka tawo nga gilibotan ug kahadlok ug nahimutang sa peligro. Kinahanglang makaplagan niya ang saktong dalan nga magdala kaniya ngadto sa kasiguroan. Asa man intawon siya modangop aron tabangan?
Nasayod man siya sa iyang kahuyang; busa, giyahat niya ang iyang mga mata ngadto sa Langit ug misangpit sa Dios, ang Ginoo sa Israel, kinsa wala gayod motalikod sa Iyang katawhan. Hinuon, giagak Niya sila sa paglatas sa kamingawan hangtod sa pag-abot sa yuta nga gisaad Niya kanila.
Ang kasinatian sa paglakaw nakapapukaw ug paglaum sa mga nagbaktas. Usa kini ka talagsaong higayon sa usa ka bag-o ug hugot nga relasyon sa Diyos ug masaligong pagtugyan sa kaugalingon, ngadto sa makanunayong gugma sa Diyos, bisan gani sa kaugalingong pagkamabudhion.
Sumala sa makat-onan nato sa Balaang Kasulatan, usa ka leksyon sa kinabuhi ang paglakat inubanan sa Dios; ug makakat-on ta sa pag-ila sa Iyang plano sa Kaluwasan.
“Tudloi ako, O Ginoo, sa mga dalan Mo, ug ipaila kini kanako”.
Kasagaran kini mahitabo: human ta makaagi sa dalan diin kita nagtuo nga wala ta magkinahanglag tabang kang bisan kinsa; namatikdan nato nga nalibog na ta; mas naka-amgo ta sa atong kaugalingong kakulangan ug kasaypanan. Buot nato makaplagan pag-usab ang “compass” sa kinabuhi, kay pinaagi niini matultolan nato ang dalan ug makaabot ta sa atong gipadulngan. Dako’g tabang kining Salmo kanatong tanan; “gitulod” ta niini padulong sa usa ka bag-o ug personal nga kausaban pinaagi sa pakighimamat sa Dios ug sa pagsalig Kaniya isip amigo.
Makabaton tag kaisog sa pagdawat sa Iyang mga pagtulon-an, nga sa kanunay nag-awhag kanato sa pagdumili sa atong kahakog aron sa pagsunod Kaniya subay sa dalan sa gugma, diin Siya mismo ang kinaunhang miagi aron pagpakigtagbo kanato.
Mahitabo kini pananglitan pinaagi sa usa ka pangadyeon nga gilitok nato tibuok adlaw ug tungod niini, kada takna – malipayon man o puno sa kaguol – mahimong usa ka abtanan o paradahan sa atong biyahe.
“Tudloi ako, O Ginoo, sa mga dalan Mo, ug ipaila kini kanako”.
Didto sa Switzerland, si Hedy, minyo ug may upat ka anak; taudtaod na nga nagpuyo siya sa Pulong sa Kinabuhi, ug karon grabe na ang iyang sakit. Nasayod siya nga duol na ang utlanan sa iyang kinabuhi dinhi sa yuta.
Misugilon si Kati, ang suod niya nga amiga: «Sa matag mobisita kaniya, bisan ang mga Nurses, si Hedy interesado sa kahimtang sa ubang tawo; bisag lisod na, para niya, ang pakigsultianay. Mapasalamaton siya sa mga nagbisita kaniya ug mipaambit siya sa iyang mga kasinatian. Larawan siya sa Gugma, buhi siya nga ejemplo sa unsay gipasabot sa pag-uyon sa kabubut-on sa Dios! Nakabig niya ang daghang mga tawo: mga kaila, mga paryente, ug mga pari. Natandog niya pag-ayo ang kasingkasing sa tanan tungod sa iyang interes ug pagpaminaw sa mga namisita kaniya; ug iyang kaisog, bunga sa iyang dakong pagsalig sa Gugma sa Dios».
Si Chiara Lubich nag-ingon nga ang kinabuhi ikatandi nato sa usa ka “santos nga biyahe” «[…] Kining “santos nga biyahe” timailhan ni sa atong paglawig padulong sa Dios. […] Nganong dili nato himoon kining atong inusarang kinabuhi isip usa ka biyahe, usa ka santos nga biyahe? Santos, tungod kay santos man ang naghulat kanato. Bisag kadtong walay klarong tinuohan, makahimo sa ilang kinabuhi nga usa ka “obra maestra”, dinuyogan sa kinasingkasing nga pagtuman sa mga maayong lagda ug balaod. Kon ang kinabuhi usa ka “santos nga biyahe” subay sa badlis sa kabubut-on sa Dios, kinahanglan gayod nga may kauswagan kada adlaw. […] Kanus-a man ta mohunong? […] Talikdan ba nato ang nasugdan na, tungod kay daghan tag sayop? Ayaw! Niining taknaa ang pulong-makabangon mao ang “sugod na sad sa sinugdanan” […] inubanan sa tumang pagsalig sa grasya sa Dios; imbes nga mosalig sa kaugalingong panlimbasog. […] Labaw sa tanan, magkuyog ta niining atong biyahe, diin kita nagkahiusa sa gugma ug nagtinabangay sa usagusa.
Unya, motungha sa atong taliwala ANG SANTO; Siya maoy atong “Dalan”. Tungod Niya, mosamot katin-aw ang atong panghunahuna kon unsa ang kabubut-on sa Dios; ug Siya ang mohatag kanato sa tinguha uban sa kapasidad sa pagtuman niini. Kon kita nagkahiusa, ang tanang butang sayon ra ug masinati nato ang kabulahanan nga gisaad sa Dios ngadto sa mga tawo nga moapil niining “santos nga biyahe”».
Letizia Magri
