Home2019Si Kristo Lamang at Si Kristong Nakapako Sa Krus

Si Kristo Lamang at Si Kristong Nakapako Sa Krus

Bilang paggunita sa kakaibang karanasan ng liwanag na tinaguriang "Paraiso 1949," muli naming itinatampok ang akdang isinulat ni Chiara Lubich noong Setyembre 20, 1949 malapit sa kabundukan ng Dolomites sa Trento, Italya. Isa itong panahon na punung-puno ng biyaya sa kasaysayan ng Kilusang Focolare. Hinikayat si Chiara ni Igino Giordani (isang pulitiko at kinatawan ng Parlyamento ng Italya, at kinikilala rin bilang katagapagtatag ng Kilusang Focolare) na bumaba sa kabundukan upang ibahagi ang mga biyayang natanggap sa karanasan nila ng Paraiso 1949 para sa sangkatauhan. Mahalagang aspeto si Jesus na pinabayaan sa buhay pagkakaisa dahil Siya, ayon kay Chiara, ang susi sa pagkakaisa ng sangkatauhan.

Iisa lamang ang aking Kabiyak dito sa mundo: si Jesus na pinabayaan.
Wala akong ibang Diyos maliban sa kanya.
Sa kanya matatagpuan ang buong paraiso kasama ang Santatlo.
At ang buong mundo kasama ang Sangkatauhan.
Kaya’t lahat ng sa Kanya ay akin, at wala ng iba pa.
At Kanya ang Paghihirap ng lahat, samakatuwid ito ay akin.
Daraan ako sa mundo na hinahanap ito sa bawat sandali ng aking buhay.
Ang lahat ng nakakasakit sa akin ay akin.
Sa akin ang paghihirap na dinaranas ko sa kasalukuyan.
Sa akin ang paghihirap ng mga kaluluwang nasa aking tabi (yaon ang aking Jesus).
Sa akin ang lahat ng bagay na hindi kapayapaan, hindi kaligayahan, hindi kagandahan, hindi kaibig-ibig, hindi matahimik…
Sa madali’t sabi, ang hindi Paraiso.
Dahil mayroon din akong Paraisong akin ngunit ito ay yaong nasa puso ng aking Kabiyak.
Wala na akong kinikilalang iba pa.
Magiging gayon, sa mga nalalabi pang taon sa aking buhay,
mananatili akong uhaw sa paghihirap,
sa dalamhati, sa kawalan ng pag-asa, sa pagkakahiwalay,
sa pagkakatapon, sa pagkakaabandona,
sa pagdurusa—dahil Siya ang lahat ng ito… At Siya ay Kasalanan, Impiyerno.
Sa ganitong paraan, mapapatuyo ko ang tubig ng pagdurusa sa maraming pusong nasa paligid ko,
At sa pamamagitan ng pakikipag-isa sa aking makapangyarihang Kabiyak, sa maraming malayo sa akin.
Daraan akong parang Apoy na tinutupok ang lahat ng dapat bumagsak at walang itinitirang nakatayo kundi ang Katotohanan.
Subalit kailangang maging katulad Niya, maging Siya sa kasalukuyang sandali ng buhay.

Chiara Lubich

DONATE TO NEW CITY PRESS PH

New City Press Philippines offers all its articles for free; we would appreciate a small donation to help us continue serving you with relevant content.

For donations please click the donate button. 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here


Must Read