Hindi lubusang maipapahayag ang ugnayan ni Jesus at ni Maria noong nabubuhay pa sila sa mundo. Napapaloob ito sa isang napakataas na plano, ang pinakamagandang ugnayan sunod sa ugnayan ng Banal na Santatlo.

Ito ay isang ugnayan sa pagitan ng Ina ng isang anak na Diyos at ng anak ng isang dalisay na ina, na dala-dala ang lahat ng pinakamagiliw at pinakamainam na pagpapahayag na kaloob ng kalikasan, na may isang laging ganap na pagtalima ng kanyang kalooban sa kalooban ng Pag-ibig na Kataas-taasan.

Nasa puso niya si Jesus: pinalaki niya si Jesus bilang isang musmos at kabataan. Siya’y nasa tabi ni Jesus sa kanyang paglago bilang kabataan, sa panahong ipinapaalam ng bawat kabataang nagiging ganap na lalaki ang mga lihim na hinahangad ng kanyang puso sa dalisay na pagmamahal ng isang ina na sa mga pahanong iyon ay nagiging una niyang kaibigan.

Nanatili siyang kasama si Maria hanggang sa kanyang paglaki hanggang sa edad na tatlumpo, at halos walang nalalalaman sa mga bagay na kanilang pinag-usapan.
Tatlong taon niyang kasama ang iba upang itatag ang Simbahan at tuparin ang kanyang misyon, na pinatibay ng kanyang dugo sa kahoy ng krus ng mga sinumpa.
Tatlong taon salungat sa tatlumpo. Tatlong taon kung saan may nalalaman tayo. Tatlumpo na halos wala tayong nalalaman.

Isa itong misteryo…

Isang misteryo ng pag-ibig. Isang misteryo ng maka-Diyos at makataong pag-ibig sa pagitan ng dalawang puso na nababalot sa kadalisayan. Walang sinuman ang nakaalam…
May mauunawaan lamang tayo dito pag tayo ay nasa langit na, sa kung gaano tayo nagmahal at sumunod sa kanilang yapak dito sa lupa.

Chiara Lubich